HaRdCOREhARMREdUCER: 30 november 2004 "Het gaat hem bij het Vlaams platform tegen drugs niet om het welzijn van jongeren"

Het gaat hem bij het Vlaams platform tegen drugs
niet om het welzijn van jongeren

Kinderen worden geofferd aan het drugverbod

Het Vlaams platform tegen drugs wil niet dat illegale drugs gelegaliseerd worden. ''Wij vinden dat je aan jongeren een duidelijke boodschap moet geven. We verwerpen de legalisatie of depenalisatie van drugs. Een goede drugwet waarschuwt potentiële gebruikers ervoor dat druggebruik zo gevaarlijk is dat het strafbaar en illegaal moet worden''. Zegt dr Mireille Vergucht, oprichtster van het platform.

Als het platform tegen drugs echt vindt dat een verbod helpt tegen het gebruik van middelen die de gezondheid ernstige schade kunnen toebrengen en dat dit strafbaar en verboden moet worden, waarom pleiten ze dan niet voor een alcoholverbod? Cannabis, coke en xtc zíjn reeds verboden!

Jongeren -vaak nog kinderen- kunnen onder het huidige drugbeleid makkelijk aan drugs geraken. Jongeren verkopen drugs aan jongeren. De toegang tot drugs en druggebruik wordt niet geregeld, er is geen controle. Er zijn (drug)wetten die de realiteit negeren en in die realiteit is er praktisch geen controle en dus ook geen onderscheid tussen jongeren en volwassenen die drugs kopen.

Het Vlaams Platform Tegen Drugs wil zogezegd kinderen en jongeren beschermen. Ze moeten echter echt wel ziende blind zijn om de huidige toestand niet te (h)erkennen. Het huidige beleid met wetgeving tegen een aantal (nu dus illegale) drugs draagt bij tot meer en meer drugsmisbruik en een steeds groter wordende stroom van aan drugs gerelateerde problemen. We bevinden ons in een rampgebied en personen zoals dr Beaucourt en dr Vergucht zijn door hun uitspraken medeverantwoordelijk voor hetgeen gebeurt.

Zijn zij ook echt zo bezorgt om onze kinderen als zij aangeven? Naar mijn gevoel is dit schijn. Als verstandige mensen met een redelijk inzicht zouden zij eerder moeten pleiten voor het bovengronds halen van de drugmarkt. Volwassenen beslissen dan zelf wat zij met druggebruik doen. Tegelijk creëer je ruimte voor een beleid ten aanzien van minderjarigen.

Het platform reageert gepikkeerd op VAD als er daar gesproken wordt over “verantwoord druggebruik”. Verantwoord drugsgebruik bestaat gewoonweg niet voor het vlaams platform tegen drugs. Is het platform wel écht geïnteresseerd in de huidige aanpak in preventieland? Is het platform wel echt zo bezorgt om onze kinderen als zij aangeven? Of is er meer aan de hand?

De manier waarop preventiewerkers -maar het kunnen evengoed straathoek- welzijn- en buurtwerkers zijn- nu hun job moeten doen is vaak erg contradictorisch. Het algemene verbod stelt jongeren gelijk aan volwassenen en omgekeerd. Van kind, naar jongere, naar volwassen worden is een groei -en leerproces. Je groeit -en doet ervaringen op en wordt volwassen. Als volwassene ben je niet meer dat kind van 12 jaar.

Preventiewerkers weten dat er jongeren zijn die zich aangetrokken voelen tot drugs. Er wordt vastgesteld dat jongeren experimenteren met drugs. Zij weten ook dat algemene ontradingcampagnes weinig tot geen effect laten opmeten. Eveneens wordt vastgesteld dat de leeftijd waarop begonnen wordt met experimenteren meebepalend is voor de kans op problemen later. Er worden beredeneerde kleine stappen gezet in het preventiewerk. Bescheiden aanzetten die tot een oplossing kunnen leiden. Maar onder de huidige omstandigheden is het niet mogelijk voor kinderen en jongeren een doorgedreven doelgroepenbeleid te voeren.

Naast politieke motieven (het rechtse drugsdenken scoort vrij goed bij de oppervlakkig geïnformeerde publieke opinie) lijkt het alsof het platform tegen drugs eerder een platform tegen de regulering van gevaarlijke stoffen is. Tegen regulering omdat volwássenen dan hun voorkeurdrug legaal ipv illegaal zouden kunnen verkrijgen. Het gaat het platform tegen drugs niet om het welzijn van jongeren. Beaucourt en Vergucht gebruiken ‘de kinderen’ als alibi. Het Vlaams platform tegen drugs ontkent de eigen verantwoordelijkheid van volwassenen. Het zijn niet de kinderen, maar de volwassenen die van het platform geen drugs mogen kopen.

Gevolg van deze 'bescherming' is dat op dit moment kinderen evengoed als volwassenen gemakkelijk aan drugs kunnen geraken en dat we met z 'n allen verzuimen onze kinderen te leren omgaan met de aanwezigheid van drugs. Dit is problematisch voor míjn kinderen vind ik. Naar mijn mening dragen dr Beaucourt en dr Vergucht niet bij tot het bedenken van oplossingen. Ze verengen het debat tot een ideologische discussie en vertragen daarmee dat wat (levens)noodzakelijk is.

Ik vind het ook vreemd dat artsen zoals dr. Beaucourt en dr. Vergucht een zaak die in wezen met welzijn en gezondheid te maken heeft willen regelen via het strafrecht. Zijn zij werkelijk zo onbekwaam dat ze strafrechters beter geplaatst vinden dan bijvoorbeeld preventiewerkers en medici om 'de zaak drugs' aan te pakken?

Drugs in onze samenleving zijn een ernstige aangelegenheid. We mogen daar niet lichtzinnig overheen gaan. Ik nodig iedereen uit om ‘serieus’ mee na te denken over drugs en hoe ermee om te gaan.