ENCOD BULLETIN 32 , dinsdag 31 juli 2007,

HaRdCOREhARMREdUCER

Trekt Uw Plant

Cannabis Social Club

door Martin Veltjen


Alle versies van dit artikel:
[English]
[Español]




HET ENCOD BULLETIN OVER DRUGBELEID IN EUROPA
NR. 32. AUGUSTUS 2007
HET OOG VAN DE STORM



Alles is rustig in het oog van de storm. Tijd en ruimte lijken tot stilstand gekomen, terwijl rondom het leven beweegt met een ongelooflijke snelheid. Na de zomer zal de Europese beweging tegen het drugsverbod in een cruciale fase komen. Regeringen volharden in het nemen van maatregelen die miljoenen mensen criminaliseren en marginaliseren in een wanhopige poging om een ernstige evaluatie van de gevolgen van deze maatregelen te ontlopen. Burgers die opbouwende voorstellen voor een ander beleid op tafel willen leggen, zullen vastberadenheid met geduld moeten combineren, kracht met subtiliteit, en vertrouwen met waakzaamheid om de nieuw geboden kansen te grijpen.



Politieke voorstellen bedenken is een luxe die men zich in andere delen van de wereld niet kan veroorloven. Amnesty International en andere verwante organisaties maakten begin juli bekend dat 16 Zuidoost-Aziatische landen nog steeds de doodstraf uitvoeren voor drugsmokkel en –bezit, terwijl er wereldwijd eerder een tendens is om de doodstraf volledig af te schaffen. [1] De Marokkaanse regering heeft in de afgelopen 4 jaar de helft van de cannabiskweek uitgeroeid. Zij kondigt aan dat ze ook de resterende cannabiskweek in het noordelijke Riff-gebergte wil uitroeien. [2] De VS heeft de druk op de Boliviaanse president en cocaboer, Evo Morales, verhoogd. Ze willen hem dwingen om zijn vroegere kameraden te verraden nadat het UNODC aangaf dat er afgelopen jaar een ‘alarmerende’ 8% meer coca geteeld was in Bolivië. [3]. In diezelfde periode is de opiumkweek in Afghanistan nog eens met 50% gestegen, in totaal dus al met een verbijsterende 900% sinds de Amerikaanse invasie in november 2001. [4]
Ook in Europa broeit een burgeroorlog tegen het absolute drugsverbod. De maatregelen die de nieuwe Nederlandse regering wil nemen om “het publiek te beschermen tegen schadelijke middelen”, zijn niet meer dan impulsieve antwoorden op de paniek verspreid door bepaalde media en gezaaid door een overijverig politieapparaat. Incidenten met toeristen in Amsterdam, mogelijk veroorzaakt door het gebruik van paddestoelen, worden als argument gebruikt om de verkoop van paddestoelen volledig te verbieden. Het ministerie van volksgezondheid is tegen deze maatregel, die door experts wordt omschreven als “een complete catastrofe”.

Ook het Nederlandse coffeeshop-model staat onder zware druk. Rotterdam heeft blijkbaar de eer om als eerste stad het aantal coffeeshops te halveren, omdat het bestaan van coffeeshops minderjarigen zou aanzetten tot cannabisgebruik. Deze gedachtegang gaat volledig voorbij aan het feit dat cannabisgebruik onder jongeren niets te maken heeft met de nabijheid van een coffeeshop. Europese cijfers tonen duidelijk aan dat het cannabisgebruik en –aanbod bij minderjarigen in Nederland lager ligt dan in vele andere Europese landen waar er geen coffeeshops zijn. Zoals de Nederlandse psychiater Freek Polak het beschrijft: “de echte reden waarom de overheid de coffeeshops wil sluiten, is dat ze het levend bewijs zijn van de ondoelmatigheid van het verbod."



Ook in andere landen krijgen ‘morele principes’ de bovenhand op gezond verstand. De Britse regering herklasseerde cannabis in 2004 van klasse B naar klasse C, maar overweegt deze beslissing terug te draaien “als een manier om de voorlichting rond drugs in ons land te verbeteren”. De Britse regering is er ook van overtuigd dat “de legalisatie van cannabis een verkeerd signaal voor jongeren zou zijn”. Op een vraag om maatregelen te nemen tegen het gebruik van schadelijke stoffen bij de productie (glas, zand) en kweek (pesticiden) van cannabis, antwoordde de Duitse regering: “wij willen deze maatregelen niet nemen, cannabis is namelijk altijd schadelijk”. Het aantal regelmatige cannabisgebruikers in Engeland wordt geschat op meer dan 3 miljoen [5] en in Duitsland op 4 miljoen. [6]



Wat doe je met deze mensen? Wat doe je bijvoorbeeld met de medicinale cannabisgebruikers? Hun gebruik is een schadebeperking op zichzelf. Welke boodschap wordt er naar deze mensen gestuurd? Misschien een boodschap met een dollarteken erop: de farmaceutische multinationals volgen ongetwijfeld de debatten over het maken van “legale kanalen voor Afghaanse opium” zoals voorgesteld door de Senlis Council [7]



Farmaceutische bedrijven betalen miljoenen euros om dokters ‘bij te scholen’ over de voordelen van hun producten tegenover die van de concurrentie. Dokters werden betaald om hun naam onder artikels te zetten die geschreven werden door spookschrijvers. Deze praktijken kwamen uitgebreid aan het licht in gerechtelijke processen tegen Pfizer. In deze omstandigheden kan je niet verwachten dat wetenschappers de effecten van een stof onpartijdig onderzoeken, zeker als de stof in kwestie illegaal is. En zelfs als onderzoek onafhankelijk lijkt, kan het politiek misbruikt worden. In januari 2006 verdedigde de Britse regering de herklassering van cannabis van klasse B naar klasse C [8], op basis van hetzelfde wetenschappelijk materiaal dat ze vandaag gebruiken om het tegenovergestelde te doen [9]



Geen beroepsmedicus kan twijfelen aan het feit dat schadebeperking pas doeltreffend kan worden in een legale omgeving waar de veiligheid van de gebruikers en hun leefwereld gegarandeerd wordt. Dit is de uitdaging die we in de praktijk moeten brengen. De lancering van het Cannabis Social Club-model in de campagne naar Wenen 2008 is een voorbeeld van hoe groepen druggebruikers in de toekomst zelf het initiatief nemen om aan schadebeperking te doen, onafhankelijk van de commerciële en medische markt.



Verschillende bedenkers van dit model worden vandaag in hun persoonlijk leven geraakt door de storm die we allemaal moeten weerstaan. Ze worden gearresteerd en veroordeeld omdat zij hun gezond verstand gebruikten, hetzelfde gezond verstand waarop de schadebeperkingsfilosofie die ingang vond in de jaren 90 gebaseerd is. De Spaanse politie vernietigde een plantage van de Ganjazz Art Club (een Cannabis Social Club in San Sebastián). André Fürst, eigenaar van het respectabele Zwitserse bedrijf Chanvre-Info werd veroordeeld tot 29 maanden cel voor de kweek en productie van hennepprodukten. André Fürst is ook bestuurslid van ENCOD.
ENCOD zal nooit een gevangenisstraf aanvaarden die wordt opgelegd omwille van het promoten van een plant. Wij zullen verderwerken aan een transparante oplossing voor het dilemma van 1961, toen enkele machtige regeringen besloten de wereld op te sluiten in een gevangenis die drugsoorlog heet. In augustus zullen wij ons kandidaat stellen voor het burgerforum over drugbeleid dat de Europese Commissie binnenkort zal oprichten. In oktober zal de Cannabis Social Club-campagne beginnen, waarbij we acties plannen tot aan de VN-vergadering in Wenen in maart 2008.



We hebben je hulp nodig!



Door Joep Oomen (ENCOD-coördinator) met hulp van Peter Webster.



P.S.
ENCOD HEEFT UW STEUN NODIG:
Rekening: 001- 3470861-83 Att. ENCOD vzw - Belgium Bank: FORTIS, Warandeberg 3, 1000 Brussels IBAN: BE 14 0013 4708 6183 SWIFT: GEBABEBB



Opmerkingen
[1] Zie: http://web.amnesty.org/pages/antidrugs-250607-feature-eng
[2] Zie: http://ccguide.org.uk/news/shownewsarticle.php?articleid=12654
[3] “EEUU teme por la democracia y Shapiro advierte por la coca“, in: La Prensa, La Paz, 12.7. 2007
[4] Zie: http://www.unodc.org/unodc/en/world_drug_report.html
[5] Zie:http://news.bbc.co.uk/1/hi/health/2923647.stm
[6] Zie:http://hanfverband.de/letter/14_06_2007.html
[7] Zie: http://www.embassymag.ca/html/index.php?display=story&full_path=/2007/july/18/senliscouncil/
[8] Zie: http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2006/01/20/ncann20.xml&
[9] Zie: http://www.itv.com/news/britain_a9cb552fb24a68b578e392ce7993ef59.html